İmaları hep vardı.
Belki de Emre, böylesine önemli bir teklifi, unutulmayacak bir şekilde, hep hatırlanacak bir yerde ve tamamen duygusallaştığınız bir ortamda yapmayı özellikle seçmiş olabilir.
Doğrusu benim mezarlıkta yaşadığım duygusallık çok başkaydı. Baba özlemi içinde ağlarken, Emre beni çok mutlu edecek bir teklifte bulundu. Hayatımda ilk kez üzüntü ve sevinci aynı anda yaşadım. Özlem ve üzüntü gözyaşları döküyordum, evlilik teklifi gelince bu kez sevinçten ağlamaya başladım. Emre de bunu özellikle yapmış. Mezarlığa her gidişimde ağladığım için, bundan sonra orada bir de mutluluk anısı olsun ve acım hafiflesin istemiş. Babama da kabri başında çok güzel bir hediye verdiğimizi düşünüyorum.
İnanıyoruz ki Çağla Şıkel’in babası da bir yerlerden gülümseyerek sizi izlemiştir.
(Çağla Şıkel’in gözleri doluyor).
Her şeyi planlıyorsunuzdur. Mesela isteme, görücüye çıkma gibi gelenekler yaşanacak mı?
Emre’yle aramızda hep, “Keşke babam hayatta olsaydı da beni ondan isteseydin” gibi konuşmalar geçiyordu zaten.
Ama galiba Emre Altuğ da babandan seni istemişti…
Evet, istemişti ve babam da “Kızım bilir” cevabını vermişti ona. Şimdi aileler bir araya gelip yüzük takarız, mutluluğu paylaşırız. Gördüğünüz gibi sağ elimde de Emre’nin o gün mezarlıkta taktığı yüzük duruyor. Bir anlamda söz yüzüğü bu.
Şu anda nikahla ilgili olarak netleşen bir şeyler
var mı?
Bu yıl içinde evleneceğiz. Sanırım ağustos ayında ve Çeşme’de olacak nikah. Ben hep bir yaz düğünü hayal ettim, dilerim bu isteğim yerine gelir.

z